Afgelopen zondag vierde mijn vader zijn 82e verjaardag. Voor mij een dag waarop ik mijn ouders help met koffie, gebak en heerlijke hapjes en geniet van mijn ouders, familie en oude bekenden. Dit jaar viel de verjaardag echter samen met een vrouwentantra-jaartraining waar ik me voor ingeschreven had. Ik kon er dus niet bij zijn. Ik hoopte dat ik ‘s-avonds nog de puf zou hebben om op en neer te rijden.
Transformeren van oud zeer
Die zondagochtend echter zat ik er helemaal doorheen. Ik was doodmoe van het zware programma, waarbij er veel oud zeer energetisch werd getransformeerd. Loslaten van energetische blokkades die zich in mijn lichaam hadden vastgezet. Pijnlijke herinneringen aan mijn vroege jeugd, ja aan mijn ouders. Want hoe zeer zij hun best ook hebben gedaan, ook zij konden niet altijd voldoen aan de innerlijke psychologische basisbehoeften van mij als kind. Zo gaat dat namelijk met mensen, die zijn niet perfect. En ook mijn ouders hebben zo hun eigen rugzakje en verleden die hen gemaakt hebben tot wie zij zijn. [Read more…]
Vanochtend werd ik wakker van een nachtmerrie: ik was in het ziekenhuis beland waar artsen tegen mijn wil in mij tot een darmonderzoek wilden onderwerpen wat ik niet zag zitten. Ik was er immers voor een CT scan van mijn hoofd. Toen ik tegenstribbelde keken ze me meewarig aan, fluisterden tegen elkaar en probeerden ze me plat te spuiten. Voordat het kon gebeuren trok ik de spuit uit mijn arm en schreeuwde: zijn jullie helemaal gek geworden? Aan mijn lijf geen polonaise, dit is nergens voor nodig, ik ben gezond! Uitgeput werd ik wakker.
Vanmiddag belde mijn oncoloog met de uitslag van de MRI. Hoeraaaaa, de uitslag van de MRI is helemaal goed! Pas toen ik de hoorn had opgelegd drong het een beetje tot me door: mijn borsten zien er dus weer schoon uit, de behandelingen hebben hun werk goed gedaan! Plotseling voelde ik ook de enorme opluchting die deze realisatie met zich mee bracht. Ik barstte in tranen uit en kon even niet stoppen met huilen. Ik merkte ook toen pas wat onzekerheid doet met een mens. En hoe fijn het is nu die onzekerheid even van me is weggenomen.
Vrijwel iedereen was het er over eens: wat een indrukwekkende en prachtige uitzending heeft VPRO gemaakt over kanker en zelfmanagement: ‘Kanker, je lot in eigen hand’. Ook ik was blij verrast en tevreden over het resultaat van de uitzending. Zoveel indringende en verschillende portretten van mensen die ieder op hun manier bezig waren met hun ziekte. En ja, het was natuurlijk spannend welke scenes gekozen zouden worden uit drie dagen filmen van de afgelopen zomer. In de documentaire was ik de enige patiënt die bewust heeft gekozen voor om geen chemo- of hormoontherapie te doen, maar mijn intuïtie te volgen en het op een natuurlijke en Oosterse manier aan te pakken, oa door middel van healing en Taoïstische genezing. 
Volg mij op....