Wel of niet op drie jaars controle?

mammografieDat alles energie is, weet ik zo ondertussen wel. Maar dat de invloed van energie zo’n duidelijk effect heeft op lichamelijke klachten, daar ben ik iedere keer weer verbaasd over. In maart mag ik weer op controle bij de oncoloog, dan is het 3 jaar geleden dat de borstkanker destijds werd ontdekt. De afgelopen maanden denk ik er af en toe aan. Zal ik nog wel gaan? Voor mijn gevoel gaat het hartstikke goed met mijn lijf. Vorige week las ik over een wetenschappelijk onderzoek uit Canada waaruit blijkt dat borstkanker screening geen enkel nut heeft op de overlevingskansen. Mooi, dacht ik, daar zijn we dan klaar mee. Ik ga niet meer op controle.

Twijfel over drie jaars controle

Toch blijft daar die twijfel. Ergens is die 3-jaars controle voor mij een magische grens die bij mij angst oproept. Zo’n gevoel van ‘als ik die voorbij ben, kan me niets meer gebeuren’. Vraag me niet waar het vandaan komt. Dat het iets is wat uit mijn onderbewuste komt werd dit weekend duidelijk toen ik het er met mijn geliefde over had. Misschien iets uit mijn radiotherapietijd of van een patiënt die ik destijds behandelde? Want wat als er toch iets van angst zat onder mijn besluit om niet op controle te gaan? Ja, mijn lichaam reageerde meteen, voor mij een teken dat het klopt.

Verhard litteken

Wat de angst is en waar hij vandaan komt, ik heb geen flauw idee. Ik voelde wel dat mijn litteken best wel hard was en niet soepel zoals de rest van mijn borst. Bij het tantrisch vrijen dit weekend kwam er behoorlijk wat energie vrij. Ik laat me leiden door mijn lichaam en voel wat het nodig heeft. Mijn lichaam reageert dan met het schoppen van mijn benen en soms met het shaken van mijn armen en handen. Mijn knie-klachten die ik het vorig jaar had ontwikkeld zijn hierdoor een heel stuk weg. Dat spaarde me lekker een operatie uit aan mijn meniscus, want dat was wat de huisarts constateerde.

Helende liefdevolle massage

Vanochtend masseerde mijn geliefde mijn borsten en het voelde als een grote energetische schoonmaak actie. Nog een beetje meer omhoog, en ja nog iets meer naar de binnenkant. Steeds opnieuw begonnen mijn benen te schoppen en mijn handen te wapperen. Het grootste cadeau ontdekte ik vanochtend bij het douchen toen ik merkte dat mijn litteken weer soepel is. Wow, zo hoort het te zijn!  In een weekend was het litteken getransformeerd van een harde ineengekrompen plek, naar een onderdeel van een zachte soepele borst. Wow! Ik ben helemaal flabbergasted door het grote verschil dat ik voel!

Toch op controle?

‘There are 3 layers left, Leonie, you can do it now or you can do it later,’ hoorde ik vanochtend mijn gids nadat ik in hemelse extase lag bij te komen. Toen ging de telefoon. Ik heb geen haast. Ik ga er van uit dat het moment wel weer komt als het daar is. Er zijn nog wat plekjes op mijn borst die nog steeds gevoelig zijn. En als die 3 layers klaar zijn, ga ik misschien wel op controle. Zonder angst. Om te zien of die cysten die er al jaren zitten ondertussen ook weg zijn en om opnieuw te vieren dat liefde heelt. Zelfs de gevolgen van de behandeling van borstkanker zoals een operatie en bestraling. Ik voel me dankbaar dat ik nog zo mag en kan genieten van mijn borsten!

Comments

  1. Lieve Leonie,
    Mooi hoe je jezelf steeds weer met je eigen ervaringen bekrachtigt. It’s the only way. 🙂
    Ik ben zelf niet meer voor controle gegaan na 2 jaar, omdat ik besefte dat ik daarmee mijn angst bevestigde. Ik blijf steeds zo goed mogelijk bij mijn gevoel; te doen wat NU goed is, dat kiezen van binnen uit.
    Mocht je nog eens controle willen is misschien de thermotechniek interessant voor je? http://www.wijwordenwakker.org/content.asp?m=m4&s=M78&ss=P1829&l=NL
    Liefs, Caroline

  2. Anoniem says

    Lieve Leonie,

    Mijn ervaring is dat, wanneer je je gevoel volgt, het altijd goed is, wat je ook kiest. Want dan kies je namelijk vanuit jezelf (vanuit zowel je bewuste als je onbewuste deel).

    Ik volg zelf zowel de reguliere als de alternatieve weg op gebied van kanker. Beiden hebben voor- en nadelen, uitdagingen en vertrouwdheden.

    Controle kan je angst aanraken, maar ook een soort van (schijn)zekerheid geven. Als je vanuit liefde leeft, ervaar je vertrouwen en kun je toelaten / laten zijn wat er is (wat dat dan ook is). Als de angst is getransformeerd, verdwijnt de noodzaak aan (schijn)zekerheid en zal de controle (of dat waar je tegenop zag) niet veel meer met je innerlijke gevoelsbeleving doen. Het wordt als het ware neutraal.

    Als de angst nog niet helemaal getransformeerd is, kan het soms juist helpen om op controle te gaan, de confrontatie met jezelf aan te gaan, om zodoende alles toe te laten in je bewustzijn, waardoor je je transformatie stimuleert. En soms is het fijn om nog een tijdje te wachten daarmee, zodat je rustig aan kunt doen en moed kunt verzamelen.

    En als je de confrontatie niet wilt aangaan, kun je daar ook voor kiezen natuurlijk. Bewust: vanuit liefdevolle acceptatie van jezelf en waar je bent in je ontwikkeling (je bent nu al goed zoals je bent; niet pas wanneer je allerlei uitdagingen hebt overwonnen!). Of onbewust: vanuit je diepe angst die nog te heftig voor je is om toe te laten in je bewustzijn (waardoor je jezelf zo goed mogelijk voor de gek probeert te houden, dat je niet bang bent ;-))

    Ik moet soms heel erg lachen om mezelf – wanneer ik me weer eens als ‘drama-queen’ heb gedragen, bang voor vanalles en nog wat haha – en dan de illusie doorzie en me realiseer dat er al die tijd niets was waarvoor ik bang zou moeten zijn. Het was alleen mijn eigen onbewustheid die ik voelde 🙂

    Lang verhaal, sorry, ik ben niet zo goed in kort reageren 😉

    Liefs

Speak Your Mind

*