Hoera, ik heb gelijk!

Vanochtend fietste ik naar de huisarts voor de uitslag van de verwijdering van de moedervlek op mijn linker arm en om de hechtingen te laten verwijderen. Al die tijd was ik er van overtuigd dat het niets was. Ik had immers mijn ‘huiswerk’ gedaan, vorig jaar de moedervlek onderzocht op de boodschap en de onderliggende energie verwijderd. Ik had trouw de boodschappen van mijn lichaam gevolgd en ging regelmatig naar de natuurgeneeskundige voor een check en extra supplementen om mijn lijf in balans te houden. Hoe blijf ik gezond, is de leidraad in mijn leven en daarbij volg ik het weten van mijn hart. Dát is wat ik leerde van mijn genezingsproces van borstkanker in 2011.

Paniek

Maar vanochtend herinner ik me ineens weer de paniek van de vorige keer toen ik naar de huisarts fietste met die knobbel in mijn borst. Ik vergat mijn bril op te zetten en fietste aan de andere kant van de weg. Kortom: ik was de weg kwijt.

‘Verheug je maar vast op een mooie fietstocht als je straks terugkomt, Leonie’ hoor ik mijn innerlijke stem. ‘Verheug je op de vreugde die je straks zult voelen. Verheug je op het licht.’ Normaal spreekt mijn soulteam in het Engels tegen me, maar soms is het Maria Magdalena met haar zalvende stem die me in het Nederlands toespreekt. Ik probeer het voeden van angstige gedachten te stoppen door bewust te ademen, want met dat voeden van angst ben ik op weg naar paniek, voel ik. Er is pas reden tot paniek als de uitslag niet goed is, zeg ik tegen mezelf. Maak een pas op de plaats, Leonie. Al ademend probeer ik mijn gevoelens onder controle te krijgen. Vervolgens registreer ik de weerstand in mijn buik,  bij de gedachte dat ik opnieuw een medisch traject in zou moeten, mocht het toch een melanoom zijn, zoals mijn zus vreesde. Ik heb er zo geen zin in! [Read more…]

Leven in de nieuwe wereld: visioenen en vertrouwen

heart-in-handsDinsdagavond werd ik gemasseerd in de sauna, de laatste avond met mijn tweelingziel Celeste Brianne Satie die inmiddels weer terug is naar Amerika. Tijdens de massage kreeg ik de vraag door: ‘do you want to see your future?’ Ik dacht, nou ehmmmm daar heb ik al zoveel van gezien, laat maar even hoor, het is wel genoeg zo. Na een tijdje kwam de vraag: ‘do you want to be surprised?’ Nou, me laten verrassen, dat leek me wel wat. ‘Just surrender to her hands, it will be different than usual’ hoorde ik. Ja, normaal gesproken word ik gemasseerd door mijn favoriete masseur en die was er deze keer niet. Dus kreeg ik een andere masseur. Een vrouw. Andere handen, andere aanraking, het was even wennen voor mij. Maar uiteindelijk lukte me het om helemaal in het nu te zijn en een te zijn met de aanraking van haar handen.

Terwijl zij mijn rug masseerde hoorde ik: ‘cleaning the chimney… releasing all expectations…’ Gaaf, dacht ik, doei verwachtingen, jullie mogen uit mijn leven, ik heb er zoveel last van gehad, al die verwachtingen die ik had over het leven, liefde en relaties en die vaak alleen maar zorgden voor teleurstellingen… Dat ging allemaal door me heen terwijl ik beelden van zwarte rook uit mijn schoorsteen zag komen. Daarna hoorde ik: ‘just visions and trust, visions and trust. This is the new life, just visions and trust….’ Als er een belangrijke boodschap voor me doorkomt hoor ik deze repeterend, soms wel tien of veertig keer. Alsof mijn gidsen zeker willen weten dat ik het onthou als ik weer afgeleid word door de prikkels van het gewone leven. [Read more…]

2-jaars controle – vertrouwen en spiegel

vertrouwenToegegeven. Ik word er heel vrolijk van nu ik de officiële uitslag heb gekregen van de oncoloog dat mijn borsten en de bloedwaarden goed zijn. Het is gek hoe dat werkt, want ik had er alle vertrouwen in. Mijn genezingsproces van borstkanker heeft er voor gezorgd dat ik sterk in contact sta met mijn lichaam. Het geeft alles aan wat je nodig hebt. Het enige wat je moet doen is je er voor open stellen en er naar durven luisteren.

Spannend

Dat deed ik vorige week toen ik de mammografie en echografie liet maken. Deze keer gelukkig door mijn lieve vriendin en oud-collega want de vorige keer was het een pijnlijke ervaring. Het zorgde ervoor dat ik toch wat opzag tegen de foto’s. Het liefst zou ik de controle overslaan, want ik merkte dat de weken naar de controle toch voor spanning en onrust zorgden. Alsof mijn ego en de mindfuck ineens extra zijn werk gaan doen om mij uit te nodigen in vertrouwen te blijven. [Read more…]

Van falen naar stralen

falenAu! Ik heb gefaald! Dat is wat ik voelde toen de toehoorders van mijn lezing ‘vroeger toen ik dood was’ mij de hand schudden bij het verlaten van de zaal. Nee, het was niet wat ze tegen me zeiden, maar het gevoel lag juist besloten in alles wat ze niet zeiden. Ik merkte het toen ik hen de hand schudde bij het weggaan. Want contact maken was wat ik nagelaten had tijdens de lezing, zo zat ik in mijn eigen verhaal en ervaringen.

Try out lezing vorige levens

Het was een primeur, deze lezing.  Het was ook de eerste keer dat ik buiten gesprekken met enkele intimiti, sprak over mijn spirituele ervaringen van de afgelopen jaren. Waar moet ik beginnen, dacht ik, toen ik me voorbereidde op de lezing en terug dacht aan de vele buitengewone regressies waarbij ik zoveel eindes van vorige levens opnieuw mocht herbeleven. Mijn spirituele ervaringen zijn inmiddels zo talrijk en veelzijdig dat ik vast moeite ga krijgen met de structuur en de rode draad.

Dus maakte ik een ouderwetse powerpoint presentatie, zoals ik deed in de beginjaren van mijn praktijk als coach en trainer. Toegegeven, het hielp me bij de structuur en om bij mijn verhaal te blijven. Maar wat ik me onvoldoende gerealiseerd had was de aansluiting met de ervaringen van het publiek. Die had ik echt laten liggen. Au! [Read more…]

Vertrouwen op je intuitie

Vandaag mocht ik weer op controle bij de oncoloog, anderhalf jaar na de operatie. Het blijft altijd weer een beetje spannend. Hoe dichter de controledatum nadert, hoe meer ik last krijg van dat stemmetje dat zegt: weet je het wel zeker dat alles goed is? De laatste weken voelde ik dan ook meer tintelingen in mijn borst dan anders. Was dit een teken?

Toen ik op mijn fiets het ziekenhuis naderde dacht ik aan alle negatieve en angstige energie die er hangt. Laat ik mezelf maar afsluiten en beschermen, besloot ik. Maar terwijl ik dat deed, voelde ik hoe de angst in mijzelf ook toenam. Ik had meteen contact met de engelen. ‘Het is niet de bedoeling dat je je afsluit, het is de bedoeling dat je je licht laat schijnen in het ziekenhuis en andere mensen aansteekt’, spraken ze. De gedachte om zo lichtgevend te zijn dat er niemand doorheen kon, gaf me meteen een goed gevoel en ik besloot er naar te luisteren. De paniek verminderde meteen.

Kiezen vanuit intuïtie

Anderhalf jaar geleden stond ik voor de keuze mbt de behandelingen: ga ik wel of niet chemotherapie en hormoontherapie doen? Behandelingen die er op gericht zijn om de kans op een recidief te verminderen. Maar mijn lijf zei heel duidelijk tegen mij: chemotherapie? Daar ben ik veel te gevoelig voor. Die keuze was snel van de baan. Maar de keuze wel of geen hormoontherapie was lastiger. Ik leerde om te vertrouwen op mijn innerlijk weten dat zei: vertrouw op jezelf en ga je eigen weg. Dat betekende: geen hormonen in mijn lijf, geen kunstmatige manier om in de overgang te komen. Ik zou de natuur zijn weg laten gaan en ik wist immers al: ik ben genezen. Dat zei mijn intuïtie.

De kracht van meditatie

Als ik mediteer om tot rust te komen en om bij mijn innerlijk weten te komen, zie ik vaak beelden. Zo zag ik heel lang dat mijn borst van goud was, voor mij een teken dat ik volkomen genezen ben. Tijdens de crematie van een vriendin die stierf aan borstkanker kreeg ik steeds de boodschap door: you are perfectly healed. Alsof ze me wilden laten weten dat mijn leven een hele andere kant op zou gaan. De laatste weken zag ik dat mijn borst van goud was, maar dat er een klein laagje donkerbruin omheen zat, alsof het een Bossche bol was. Ik wist: dit is de angst die ik voel omdat ik op controle moet. Dit is het ego wat mij dwars zit. Ik mag luisteren naar mijn intuïtie.

De uitslag

Vandaag kreeg ik de uitslag bij de oncoloog. Gisteren was er bloed geprikt om te zien hoe ver het staat met mijn overgang. De hoeveelheid oestrogeen was met een factor 1o gedaald sinds de vorige keer, en stond nu op 0,06. Bij 0,04 is de overgang officieel voorbij. Dat kan dus niet lang meer duren. Ook bij het lichamelijk onderzoek constateerde de oncoloog dat alles heel mooi genezen was. Hoeraaa! Durven luisteren naar je intuïtie is fijn, maar een bevestiging is altijd welkom.

Samenwerken

Ik heb een hele leuke oncoloog. Vorige keer vertelde ze me in het diepste geheim dat ze bezig was om mindfulness voor patienten te integreren in de behandeling, althans ze was haar collega’s aan het bewerken om hen ervan te overtuigen dat er toch meer is tussen hemel en aarde wat een goede gezondheid bewerkstelligt. Nu is ze al bezig om subsidie te werven om haar plannen te kunnen implementeren. Natuurlijk ben ik helemaal voor, want ik denk dat regulier en complementair elkaar heel goed kunnen aanvullen.

Workshop voor vrouwen die borstkanker hebben gehad

Ik maakte maar meteen gebruik van de gelegenheid om mijn oncoloog op de hoogte te stellen van mijn workshop voor vrouwen die borstkanker hebben gehad. Want ik weet: een operatie kan een grote impact hebben hoe je als vrouw naar jezelf kijkt. Vaak hebben vrouwen zich geïdentificeerd met hun ziekte en hebben ze grote moeite om de kracht van het vrouw zijn te kunnen voelen. Ook zijn er vrouwen die in de relatie met hun partner vastlopen op het gebied van seksualiteit en intimiteit. De workshop “Terug in je vrouwelijke zelf’ is bedoeld voor die vrouwen die weer contact willen met hun vrouwelijke zelf en die een stap willen zetten in de zelfacceptatie van hun veranderde lichaam. Heb je interesse? Hier lees je er alles over. Je bent van harte welkom.

En ik? Ik ga ondertussen vieren dat ik op mijn intuïtie mag vertrouwen. Samen met mijn vriendin heb ik al genoten van een heerlijk ijsje, want gedeelde vreugd is dubbele vreugd! 

Terug in je vrouwelijke zelf na borstkanker

Veel vrouwen die borstkanker hebben gehad vinden het lastig om met de verandering in hun geopereerde lichaam om te gaan. Hun borsten, het symbool van vrouwelijkheid, is geschonden door de operatie en het nieuwe aanzicht is verweven met kanker als ziekte. Het is dan ook geen wonder dat veel geopereerde vrouwen moeite hebben met het accepteren van hun nieuwe lichaam, zeker als zij een borst moeten missen of zelfs allebei. Sommige vrouwen hebben ervoor gekozen hun borsten te missen uit voorzorg om de erfelijke ziekte niet te krijgen.

  • Wat doen deze veranderingen van het lichaam met je zelfbeeld? Kun je je nog vrouw voelen?
  • Voel je je nog aantrekkelijk voor je partner? Hoe intiem durf je te zijn met elkaar? Hoe vrij durf je te zijn in je lichaam?  
  • Hoe is het voor jou om jezelf te zien in de spiegel?  Zie je jezelf vooral als een beschadigd mens of lukt het jou om de prachtige vrouw te zien je bent? 
  • Wat is de invloed op de beleving van je vrouw zijn en je seksualiteit?
  • Hoe ga je er mee om?
  • Hoe kun je de identificatie met je ziekte loskoppelen en jezelf weer vinden?

 

Identificatie met je ziekte

Als je bent behandeld voor borstkanker, is het logisch dat gedurende een lange periode, je aandacht gaat naar je ziekte. Je doet er immers alles aan om weer te genezen. Als de behandelingen achter de rug zijn, kan het lastig zijn om je leven weer op te pakken en je identiteit los te koppelen van jou als kankerpatiënt.  Het krijgen van een ernstige ziekte heeft een grote impact op je leven en zorgt vaak voor veranderingen in je houding ten opzichte van het leven. Voor veel vrouwen is de ziekte het begin van een spirituele zoektocht. Terugkerende controles zorgen opnieuw voor een confrontatie met de ziekte met spanningen als gevolg. Het liefst wil je je weer mens en vrouw voelen. Je wilt leven. Dat kan soms lastig zijn. Hoe krijg je dit voor elkaar? Hoe gaat je partner om met je veranderde lichaam? Hoe geef je weer invulling aan intimiteit en seksualiteit?

De helende zachtheid en liefdevolle acceptatie

Een liefdevolle blik, met liefdevolle aandacht kan genoeg zijn om een innerlijk acceptatieproces op gang te brengen of om dit te verankeren. Uit ervaring weet ik hoe helend liefdevolle aandacht voor een geopereerde borst kan zijn. Er is een verlangen naar erkenning van wat jou is overkomen, ook wat betreft je veranderde lichaam. Je borsten verlangen naar een liefdevolle benadering. Een aanraking of benadering vanuit onvoorwaardelijke liefde, door een sister die weet waar jij doorheen bent gegaan, kan heel helend zijn.

De helende kracht van sisterhood

Vrouwen zijn er in de wereld om elkaar te helpen en te steunen. Als je borstkanker hebt gehad kan het een uitdaging zijn om jezelf als vrouw weer te laten zien. Soms is het gemakkelijker om dit te doen in een veilige omgeving met vrouwen die weten waar je doorheen bent gegaan. Vrouwen die net als jij weer verlangen naar het leven. Vrouwen die net als jij de levensenergie weer willen voelen stromen in hun lijf. Vrouwen die weer willen thuiskomen in hun lichaam en die hun kwaliteiten en gaven weer willen delen met de wereld. Vrouwen die zich ondanks de beschadiging van hun lijf of het gemis van hun borst(en), zich weer vrouw willen voelen.

Voor sisters door sisters – een tweedaagse workshop

Samen met Cindy Buchner, verzorg ik van vrijdagavond 30 november 20:00u tot zondagmiddag 2 december 16:00u  een workshop voor vrouwen die net als wij borstkanker hebben gehad. Bovenstaande thema’s zullen hierbij aan bod komen. Cindy is een vrouw die in contact staat met haar hart en de universele onvoorwaardelijke liefde die er in huist.

Onvoorwaardelijke liefde

De energie van onvoorwaardelijke liefde is de basis waarmee we werken. Het zal je helpen en uitnodigen om jezelf liefdevol te omarmen. Daarnaast zetten we onze helende gaven in om vrouwen te helpen bij het loslaten van emotionele opgeslagen energie in het lichaam, zodat zij weer bij de kracht van hun vrouwelijke essentie kunnen komen. Er komen verschillende werkvormen aan bod, waaronder meditatie, beweging, dans, sjamanisme, heling en creatieve werkvormen. Er is voldoende ruimte voor ontspanning, zoals het gebruik van een sauna en/of hot tub. De focus van het weekend ligt niet op de ziekte, maar op jouw pad naar je vrouwelijke zelf.

Wat kan dit weekend je opleveren?

  • Je ervaart de steun van vrouwenverbinding met vrouwen die weten waar je over praat
  • Je herontdekt schoonheid in jezelf en in andere vrouwen
  • Je ervaart de kracht van liefdevol contact met je lichaam en vrouwelijkheid
  • Je zet een nieuwe stap in zelfacceptatie van je veranderde lichaam
  • Je maakt opnieuw contact met je levensenergie
  • Je ervaart de helende werking van onvoorwaardelijke liefde
  • Je kijkt met meer liefde en zachtheid naar jezelf
  • Je maakt opnieuw contact met de essentie van het vrouw zijn
  • Je leert hoe je jouw identificatie met je ziekte kunt loskoppelen, terug naar je vrouwelijke zelf

Waar: Centrum De Regenboog, Esweg 4A, 7991 AC Dwingeloo. Plattegrond

Wanneer: Vrijdagavond 30 november 2012 vanaf 20:00u t/m zondagmiddag 2 december 16:00u

Wie: Door Leonie Linssen en Cindy Buchner.

Investering: € 275,- exclusief 21% BTW. Dit is inclusief 2 overnachtingen, volpension, koffie en thee en gebruik van sauna en hot tub.

Om een sfeer van intimiteit en veiligheid te kunnen waarborgen is er slechts plaats voor 10 vrouwen. Heb je interesse om deel te nemen aan ons weekend? Laat het me weten

Het universum zorgt voor mij – leuke cadeautjes

Ik moet nog steeds terugdenken aan gisteren, toen ik in de wachtkamer van het Jeroen Bosch ziekenhuis wachtte tot ik opgeroepen werd voor mijn eerste jaars controle mammografie. Verwonderd keek ik op mijn horloge: hoe was het toch mogelijk dat om half 9 in de ochtend het programma al een kwartier uitliep? Een wat oudere vrouw in een rolstoel keek me vriendelijk aan en lachte toen ik mopperde over de tijd. Haar ogen stonden helder en ze straalde een enorme rust en wijsheid uit. Ze begon te zingen ‘Always look at the bright sight of life. ‘Dat liedje mogen ze zingen op mijn begrafenis’ zei, ze. Hoewel haar omgeving het niet wilde weten, had ze het toch zo geregeld. [Read more…]

fietsend dansen van donker naar licht

Gisteren had ik een afschuwelijke droom: een oud collega radiotherapeut had de uitslag van de laatste test en wat bleek: ik had beginnende uitzaaiingen in mijn lichaam. Ze wisten niet hoe ze het me moesten vertellen, want ik voelde me zo goed! Whaaaaaah!

Met een bedrukt gevoel werd ik wakker. Wat betekende dit nu weer? Een voorspellende droom? Of was het gewoon een combinatie van dingen die ik te verwerken had en die in mijn droomwereld aan elkaar waren geplakt? Ik besloot het te laten rusten en te negeren. Vandaag was gewoon een nieuwe dag om voluit te leven! Toch had de droom een behoorlijke impact merkte ik. Ik kon het niet goed loslaten en voelde de angst in mijn lijf sudderen. Toen ik er een vriendin over verteld had, nam de onrust toe. Tijd voor een break en te luisteren naar wat deze onrust me te vertellen had! [Read more…]

Een dag van zachtheid voor mezelf

Vanochtend werd ik wakker van een nachtmerrie: ik was in het ziekenhuis beland waar artsen tegen mijn wil in mij tot een darmonderzoek wilden onderwerpen wat ik niet zag zitten. Ik was er immers voor een CT scan van mijn hoofd. Toen ik tegenstribbelde keken ze me meewarig aan, fluisterden tegen elkaar en probeerden ze me plat te spuiten. Voordat het kon gebeuren trok ik de spuit uit mijn arm en schreeuwde: zijn jullie helemaal gek geworden? Aan mijn lijf geen polonaise, dit is nergens voor nodig, ik ben gezond! Uitgeput werd ik wakker. [Read more…]