onvoorwaardelijke liefde en tweelingzielhereniging

Sinds de hereniging op zielsniveau met mijn tweelingzielenzus Gabriela, begin januari dit jaar, zit mijn leven ongelofelijk in de flow. Ik had nooit gedacht dat mijn genezingsproces van borstkanker me uiteindelijk zoveel zou brengen. Nu voor mijn gevoel de cirkel rond is, geniet ik van de vele cadeautjes die ik keer op keer mag uitpakken. Ik voel me geleid, gedragen en geliefd. Het leven voelt als een spel dat geleid wordt vanuit liefde. Ik realiseer me steeds opnieuw: ik ben liefde en vanuit liefde creëer en geniet ik. Wat een weelde!

Liefde op het eerste gezicht

Toen ik Gabriela in 2009 ontmoette tijdens de Loving More Conferentie is Amerika, stond mijn bijna hart stil toen ik in haar ogen keek. Het eerste wat ze me vroeg was: ‘Where have you been? I have been waiting for you for such a long time!’ Ik had geen flauw idee waar ze het over had. ‘You tell me, I don’t know’ grapte ik. Ze gebaarde me te gaan zitten en we bleven elkaar aankijken. Haar ogen waren als magneten en ik kon niets anders doen dan blijven kijken. Het was alsof ik op de bodem van haar ziel kon kijken en dat er niets tussen ons stond. [Read more…]

Closing the healing circle – welcome 2012

Sommige dingen zijn te bizar voor woorden en toch ga ik een poging wagen om woorden te geven aan mijn ervaringen van de afgelopen week. Het afgelopen jaar stond in het teken van mijn genezingsproces van borstkanker. Een proces dat ook een spirituele heling omvatte, waarbij ik ontdekte dat vergeten trauma’s opnieuw hun aandacht vroegen. Trauma’s van mijn oma, mijn opa, mijn moeder en van mijzelf als kind en baby. Verdriet, angst en boosheid werden gezien in het licht en door liefde getransformeerd.

Afgelopen periode verbleef ik op mijn favoriete kasteel voor een schrijfretraite. Ik had een lekkere lange periode geboekt met de bedoeling om meters te maken, want mijn roman Dubbelliefde was door alle genezingsperikelen een beetje blijven liggen. Helaas, bij het pakken van mijn koffers schoot het onverwachts in mijn rug. Ik was verbaasd, het ging de laatste jaren juist hartstikke goed met mijn rug, ik ging zelfs nog maar zelden naar de chiropractor. Ik dacht terug aan het afgelopen jaar en dat mijn ziekte me zoveel bewustwording had gegeven. Een stemmetje in mijn achterhoofd fluisterde dat ik die rugpijn van mij misschien ook te onderzoeken had. Ik wilde er niets van weten. Was ik niet zo ondertussen wel klaar met al dat helen? Ik wilde leven! [Read more…]